اﻣﮑﺎن ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی ﻣﺴﺎوی از اﻣﮑﺎﻧﺎت زﻧﺪﮔﯽ از ﺣﻘﻮق اﻧﮑﺎرﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻓﺮاد ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ.
ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺼﻨﻮع ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ از ﺣﻀﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻓﻌﺎل اﻓﺮاد ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎی ﺟﺴﻤﯽ و ﻣﺨﺪوش ﺷﺪن ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪی آﻧﻬﺎ در ﺑﺮﺧﻮرداری از ﺗﺴﻬﯿﻼت ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻮد.
در ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺣﺎﺻﻞ اﺧﺘﻼل در راﺑﻄﻪ ﻓﺮد ﻣﻌﻠﻮل و ﻣﺤﯿﻂ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ روی ﻣﯽ دﻫﺪﮐﻪ ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﯽ اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﻫﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻓﻘﺪان ﯾﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺑﺮای ﺳﻬﯿﻢ ﺷﺪن در زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، در ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان و ﺑﺎ ﻣﺤﺮوﻣﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
از ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻫﻢ ﻧﺎم ﺑﺮده ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﻨﺪه ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﻣﯿﺰان درﮔﯿﺮی ﻓﺮد ﻣﻌﻠﻮل در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ. ﻣﯿﺰان ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﻘﺺ، داﻣﻨﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ.
چه کسی تضمین می کند ما در آینده دارای محدودیت حرکت نباشیم؟
